Αγαπητέ/αγαπητή υποψήφιε/υποψήφια,
καθώς βρίσκεσαι ένα βήμα από την έναρξη του πανελλαδικού διαγωνισμού επιλογής φοιτητών, τις γνωστές μας Πανελλαδικές Εξετάσεις, επίτρεψέ μου, να σου επισημάνω ορισμένα σημεία, που θεωρώ ότι θα σε βοηθήσουν να τις αντιμετωπίσεις αποτελεσματικότερα.
Αγχώσου αλλά μην πανικοβάλλεσαι!
Τη φράση «μην αγχώνεσαι» θα την έχεις ακούσει πολλές φορές, αλλά από μέσα σου σίγουρα θα λες: «καλά! ας έγραφες εσύ και θα βλέπαμε.» Κι έτσι ακριβώς είναι, γιατί όταν λέμε «μην αγχώνεσαι» σε κάποιον που συμμετέχει σε οποιαδήποτε διαγωνιστική διαδικασία είναι σα να λέμε «μην ιδρώνεις» σε κάποιον που πάει να τρέξει μαραθώνιο! Ε, δε γίνεται λοιπόν.
Ότι θα αγχωθείς είναι σίγουρο, αλλά και ωφέλιμο μέχρις του σημείου που το άγχος σου δεν φτάνει στα όρια του πανικού! Ναι ωφέλιμο! Διότι το άγχος σε θέτει σε κατάσταση εγρήγορσης και σε καθιστά έτοιμο να ανταποκριθείς στην απαιτητική διαδικασία της εξέτασης. Άλλο όμως το άγχος και άλλο ο πανικός! Ο τελευταίος φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Αντί να σε ενεργοποιεί, σε παραλύει καθιστώντας σε μη λειτουργικό, και αυτό είναι το τελευταίο που θέλεις!
Η λογική είναι ο καλύτερος σύμμαχός σου!
Κάτσε λοιπόν και σκέψου: έκανες μια διαδρομή προετοιμασίας με τα δυνατά και, φυσικά, με τα αδύνατα σημεία της. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν αισθάνεται απολύτως έτοιμος! Αυτό, το τελευταίο, βάλτο καλά στο μυαλό σου.
Σίγουρα εκείνο που επιθυμείς είναι ο κόπος που κατέθεσες να πιάσει τόπο. Αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν ελέγξεις τα συναισθήματά σου και λειτουργήσεις με μαχητική διάθεση και λογική. Την ώρα της εξέτασης μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκνευριστεί, επειδή δεν έπεσε αυτό που περίμενες, αλλά να λειτουργήσεις έχοντας κατά νου ότι μόνο αυτό που θα καταθέσεις στο γραπτό σου είναι δυνατόν να βαθμολογηθεί.
Το γραπτό σου πρέπει να περιέχει, με τρόπο ξεκάθαρο, οτιδήποτε γνωρίζεις πάνω στα ερωτήματα που θα σου τεθούν. Αυτό βαθμολογείται και μόνο, ούτε οι σκέψεις που έκανες και δεν καταθέσεις, ούτε τα όσα έχεις κάνει στη διάρκεια της προετοιμασίας σου.
Ένας είναι, λοιπόν, ο στόχος σου:
Να παραδώσεις ένα γραπτό που περιέχει, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ό,τι γνωρίζεις πάνω στα όσα θα σου ζητηθούν. Δεν πειράζει αν δεν τα ξέρεις όλα. Ελάχιστοι και ελάχιστες θα ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία.
Στο Πανεπιστήμιο όμως δεν μπαίνουν μόνο αυτοί. Εσύ θα έχεις κατά νου ότι πρέπει να καταθέσεις όλα όσα γνωρίζεις, για το συγκεκριμένο ζήτημα που εξετάζεσαι, και αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Αυτό και μόνο αυτό.
Οι λεγόμενες «Πανελλαδικές Εξετάσεις» δεν είναι εξετάσεις αλλά διαγωνισμός!
Ποια η διαφορά; Απλή: στις εξετάσεις υπάρχει ένα βαθμολογικό όριο που πρέπει να ξεπεράσεις για να θεωρηθεί η επίδοσή σου επιτυχής. Το 10, για να μπορέσεις να περάσεις την τάξη, το 18 για το «ΑΡΙΣΤΑ», και όποιον άλλο βαθμό θέτεις εσύ ως προσωπικό στόχο.
Στις Πανελλαδικές Εξετάσεις όμως δεν μετράει ο βαθμός που θα γράψεις αλλά πόσο καλύτερος θα είναι από τον βαθμό των συνυποψηφίων σου. Το ξέρω ότι αυτό ακούγεται αγχωτικό, αλλά αν το σκεφτείς λίγο καλύτερα μπορεί και να σε ανακουφίσει.
Και αυτό σου το λέω διότι ένα συχνό λάθος, που επαναλαμβάνεται από πολλά παιδιά κάθε χρόνο, είναι να θέτεις έναν βαθμολογικό στόχο για κάθε μάθημα που δίνεις, με συνέπεια όταν θεωρείς ότι δεν τον έχεις πιάσει να απογοητεύονται και να επηρεάζεται, δυστυχώς, αρνητικά η επίδοσή σου στα επόμενα μαθήματα.
Μην κάνεις αυτό το κρίσιμο λάθος. Το 12 ή το 13 μιας χρονιάς με δύσκολα θέματα είναι πολυτιμότερο από το 18 ή 19 μιας χρονιάς με πολύ εύκολα θέματα. Δεν είναι υπερβολή, συμβαίνει όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, διότι τα δύσκολα θέματα δυσκολεύουν όλους τους υποψηφίους.
Άφηνε, λοιπόν, πίσω κάθε μάθημα που δίνεις, χωρίς να προσπαθείς να αποτιμήσεις πόσο καλά έγραψες, γιατί αυτό θα μπορέσεις να το κάνεις μόνο μετά την ανακοίνωση των στατιστικών από το Υπουργείο στο τέλος του Ιούνη.
Και κάτι τελευταίο: εκτός από τη λογική επιστράτευσε το χιούμορ και την αισιοδοξία σου!
Ο Αμερικανός στρατηγός και μετέπειτα υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, έλεγε ότι :«Η διαρκής αισιοδοξία πολλαπλασιάζει τη δύναμη». Μεγάλη αλήθεια, αφού καμία μάχη δεν κερδίζεται με ηττοπάθεια και έλλειψη μαχητικότητας. Το πιο δυνατό χαρακτηριστικό της ηλικίας σου είναι η αισιοδοξία! Χαμογέλα λοιπόν και δώσε τον καλύτερό σου εαυτό μέχρι το τελευταίο λεπτό του τελευταίου μαθήματος.
Η ζωή είναι τόσο μεγαλειώδης, απρόβλεπτη και ως εκ’ τούτου συναρπαστική, που την αδικούμε αν θεωρήσουμε ότι καθορίζεται από το αποτέλεσμα του διαγωνισμού αυτού. Η εποχή μας δε, προσφέρει τόσες ευκαιρίες εξέλιξης όσο καμία άλλη.
Έχοντας αυτά κατά νου, σου εύχομαι ολόψυχα να αγωνιστείς με πάθος για να κατακτήσεις αυτό που επιθυμείς, με πείσμα και διάθεση να ξεπερνάς τα μικρά ή μεγάλα εμπόδια που θα συναντάς. Καλή αρχή και να θυμάσαι:
«Μοχθείν ανάγκη τους θέλοντας ευτυχείν.»(Είναι ανάγκη να κοπιάζουν και να μοχθούν αυτοί που θέλουν να ευτυχούν στη ζωή), Ευριπίδης
ΥΓ. προς του γονείς των υποψηφίων: ξέρω ότι εντοπίζετε πολλά πράγματα που θεωρείτε, ότι το παιδί σας, θα έπρεπε να κάνει διαφορετικά. Ό,τι όμως και να πείτε αυτή τη στιγμή μεταφράζεται, από το παιδί σας, αρνητικά.
Δεν είναι λοιπόν η ώρα να επισημάνετε όλα όσα θα θέλατε. Αυτή η στιγμή θα έρθει αργότερα και με λιγότερη πίεση και για τους δυο σας. Τώρα είναι η ώρα να σταθείτε δίπλα του με ενσυναίσθηση και συνεχή ενθάρρυνση. Κάντε το και θα βγείτε κερδισμένοι αμφότεροι. Εύχομαι και σε σας υπομονή και δύναμη να στηρίζετε πάντα τον αγώνα των παιδιών σας.
Αργύρης Μυστακίδης
Φυσικός-Φροντιστής | Εκπαιδευτικός αναλυτής
