Η εξέλιξη που παρουσιάζει το θέμα θα μπορούσε να περιγραφεί σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος «θανάτου». Το αεροπορικό σόου της Καβάλας ξεκίνησε το 2011. Βελτιώθηκε και στηρίχθηκε τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Αποδείχθηκε «ακριβό σπορ» μα συνεχίστηκε ως και το 2018. Το Καλοκαίρι του 2019 δεν έγινε λόγω προεκλογικής και μετεκλογικής περιόδου.
Πέρσι δεν έγινε λόγω Covid και φέτος δεν ξεκίνησε καν να σχεδιάζεται. Υπό αυτές τις συνθήκες μιας αργής αλλά συγκεκριμένης «εξαφάνισης» της διοργάνωσης, ο εμπνευστής και επικεφαλής της βρέθηκε να την προετοιμάζει στη Θεσσαλονίκη. Όπου θα γίνει σε έναν ακριβώς χρόνο. Ο κ. Γεωργιάδης (φωτογραφία) όσο κι αν αδικήθηκε, όφειλε να προειδοποιήσει για την εξέλιξη.
Έπρεπε να απευθυνθεί στους τοπικούς φορείς ώστε να τους πληροφορήσει για το ενδεχόμενο να αναλάβει το σόου η Θεσσαλονίκη. Δεν φαίνεται να το έκανε κι έτσι άπαντες προχθές βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Ή μήπως δεν θα έπρεπε;
Το σόου το διοργάνωναν με χρήματα τους και μέσω προγραμματικής σύμβασης η Περιφέρεια ΑΜΘ, ο Δήμος Καβάλας, η δημοτική του επιχείρηση Δημωφέλεια, ο Οργανισμός Λιμένα, το Επιμελητήριο. Συμμετείχαν με τον όχι ασήμαντο τρόπο τους οι ξενοδόχοι και οι επαγγελματίες της εστίασης.
Ο κ. Γεωργιάδης πάντα με λίγα χρήματα προσπαθούσε να κάνει «θαύματα». Στηρίζονταν σε ευγενικές προσφορές (ακόμη και σε δωρεάν συμμετοχές), στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Αναζήτησε ιδιώτες χορηγούς μα δεν βρήκε. Η οικονομική στενότητα ήταν πάντα το βασικό πρόβλημα αλλά ξεπερνιόνταν κι έτσι το σόου γίνονταν. Συνήθως με ικανοποιητικότατο αποτέλεσμα. Ως που ήρθε ο covid.
Στο οικονομικής φύσεως πρόβλημα προστέθηκε μια ακόμη δυσκολία. Καθοριστική. Ο κ. Γεωργιάδης πίστευε ότι κάτι από την διοργάνωση θα γίνει, παραπονιόταν επειδή έβλεπε ότι άλλες διοργανώσεις προσαρμόζονταν στις ειδικές συνθήκες.
Γίνονταν ως ένα σημείο. Τελευταία τον κ. Γεωργιάδη τον απέφευγαν. Άπαντες οι συμμετέχοντες. Κι έτσι απομονωμένος όπως ήταν, βρέθηκε η Θεσσαλονίκη ως ασφαλής διέξοδος. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι προσκλήθηκε.
Ακόμη κι αν προσκλήθηκε, έπρεπε να ενημερώσει την τοπική κοινωνία δια όσων τον αγνοούσαν. Όσο τον αγνοούσαν και όπως τον αγνοούσαν. Έχει κι αυτός μερίδιο ευθύνης για την απώλεια. Τη μεγαλύτερη φυσικά την έχουν οι διοργανωτές και τοπικοί φορείς. Αλλά κι αυτοί δεν περίμεναν να υπάρξει «μετακόμιση» της στη Θεσσαλονίκη. Ήλπιζαν να την … γλιτώσουν φέτος και για το χρόνου βλέπουμε.
*Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη η διοργάνωση είναι ακριβώς ίδια με αυτήν της Καβάλας. Δεν έγινε γνωστός ο προϋπολογισμός της, από πού θα προέλθουν τα χρήματα κτλ.
*Στο αεροπορικό σόου συμμετείχε το Καλοκαίρι του 2017 ο Δήμος Παγγαίου. Πληρώνοντας για αυτό. Δεν επανήλθε καθώς θεώρησε ότι τα χρήματα ήταν πολλά και το αποτέλεσμα μικρότερο του αναμενομένου.
Αντιδράσεις
*Γιάννης Εριφυλλίδης: «Δεν το ήθελε το Kavala AirSea Show ο Δήμαρχος, έβαλε τα δυνατά του και κατάφερε να το διώξει… Άλλωστε το είχε δηλώσει και στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι στο Kavala AirSea Show κολλάει ο κορωνοϊός, ενώ στο Cosmopolis δεν κολλάει (δήλωση που ενδεχομένως έχει και ένα ψήγμα αλήθειας, αφού έτσι όπως έχει καταντήσει το Cosmopolis, με συναυλίες με μονοψήφιο αριθμό θεατών, ενδεχομένως στις εκδηλώσεις του ο κορωνοϊός να μεταδίδεται δυσκολότερα).Κρίμα και άδικο για την πόλη να αδυνατούν ο Δήμαρχος και η Δημοτική Αρχή να στηρίξουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία αγκαλιάζεται από τον κόσμο και πηγαίνει την Καβάλα ένα βήμα μπροστά και με το έτσι θέλω να στηρίζουν μόνο τις εκδηλώσεις που εκείνοι, αφ’ υψηλού και με κριτήρια τα οποία μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν (αν τα γνωρίζουν), επιλέγουν και επιβάλλουν στους συμπολίτες μας και στους επισκέπτες της Καβάλας.
Το ίδιο άλλωστε έγινε και με το Φεστιβάλ Γ. Α. Παπαϊωάννου, το οποίο μετά από 20 χρόνια ιστορίας άλλαξε όνομα και επί της ουσίας καταργήθηκε. Ετσι, η Καβάλα πλέον ούτε Kavala AirSea Show έχει ούτε Cosmopolis έχει ούτε Φεστιβάλ Γ. Α. Παπαϊωάννου έχει.Πολύ δυσάρεστη η σημερινή είδηση, διότι το Kavala AirSea Show είχε αναπτύξει τη δική του ξεχωριστή δυναμική και θα μπορούσε να αποτελέσει πολύ σημαντικό πόλο έλξης για τους τουρίστες που η Καβάλα τα επόμενα χρόνια θα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ».
*Κωστής Σιμιτσής: «Θα ήμουν ευτυχής αν όλοι όσοι υποστηρίζουν σήμερα το airshow, μου είχαν πει έστω και μισή λέξη ενθάρρυνσης όταν το ξεκίνησα το 2011 και το κράτησα με νύχια και με δόντια μέχρι το 2014».
