Όχι μόνον γέλια αλλά και προβληματισμό για την σοβαρότητα των εκτιμήσεων της προκαλεί η ανάρτηση της προέδρου της Δημωφέλειας κ. Αναστασίας Ιωσηφίδου για τη σύγκριση Καβάλας – Βουδαπέστης σε σχέση με τον τουρισμό και τον τρόπο που η κάθε πόλη διαχειρίζεται τα αξιοθέατα της. Αφορμή πήρε η κ. Ιωσηφίδου από το γεγονός ότι στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, κάποια μουσεία και τουριστικού ενδιαφέροντος χώροι ήταν κλειστά ανήμερα της εορτής των Χριστουγέννων, σε αντίθεση με την Καβάλα που το Φρούριο ήταν ανοιχτό.
Φοβάμαι μήπως χάσω την οποία σοβαρότητα μου μπαίνοντας στη διαδικασία να σχολιάσω τη συγκεκριμένη άποψη της κ. Ιωσηφίδου, αλλά ο πειρασμός είναι μεγάλος κι εγώ ένας άνθρωπος γεμάτος ελαττώματα και αδυναμίες που δεν με αφήνουν να σιωπήσω.
Η Βουδαπέστη δέχεται 3,5 εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο που της εξασφαλίζουν πάνω από 20 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις. Είναι μια από τις δέκα πρώτες σε επισκεψιμότητα πρωτεύουσες της Ευρώπης με πλήθος αξιοθεάτων και έσοδα που η Καβάλα δεν τα έχει δει και ούτε πρόκειται να τα δει ούτε στον ύπνο της.
Η κ. Ιωσηφίδου δεν μπορεί να διακρίνει αυτή τη διαφορά και επιχειρεί να κάνει συγκρίσεις ανάμεσα σε δύο ανόμοια πράγματα, πάρα το γεγονός ότι η θέση της στη Δημωφέλεια τα τέσσερα και πλέον τελευταία χρόνια τής έχει εξασφαλίσει δεκάδες ταξίδια στο εξωτερικό, περισσότερα ίσως από κάθε άλλο προκάτοχό της τα οποία θα έπρεπε να την οπλίσουν με εμπειρία και κρίση.
Ξέρετε, οι καλές προθέσεις δεν εξασφαλίζουν πάντα και ένα ανάλογο αποτέλεσμα. Και η αστοχία της κ. Ιωσηφίδου στο θέμα της τουριστικής ανάπτυξης της Καβάλας φάνηκε και από την τουλάχιστον αστεία επιχείρηση προσέλκυσης Ινδών τουριστών που θα της εξασφάλιζε με απόλυτη βεβαιότητα το χρυσό βατόμουρο, αν υπήρχε σχετικός διαγωνισμός.
Δεν θέλω να υποτιμήσω τις οποίες προσπάθειες καταβάλει η κ. Ιωσηφίδου αλλά νομίζω ότι τα πυρά της είναι άσφαιρα και άρα χωρίς αποτέλεσμα.
Θόδωρος Θεοδωρίδης
