Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος
Σας εύχομαι καλό μήνα, μπόλικο κουράγιο για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και του χειμώνος και διαυγές βλέμμα χωρίς παρωπίδες για να δείτε με αντικειμενικότητα τις ακριβοδίκαιες διαπιστώσεις που κάνει στην πρώτη του σελίδα ο Διπλωματικός Κόσμος (Le Monde Diplomατιque), η μηνιαία έκδοση Νοεμβρίου της Βίβλου της γαλλικής πανεπιστημιακής και γενικότερον της λοιπής ιντελλιγκέντσιας. Παραδοσιακώς, ο σχολιάζων (εν προκειμένω ο υπογράφων) το δημοσιευθέν άρθρο στον Μόντ, θα όφειλε να αρχίσει το γραπτό του με την παράθεση των πρώτων προτάσεων τού υπό εξέταση κειμένου. Κατά παράβαση αυτού του κανόνος, παραθέτω τις προτελευταίες φράσεις του άρθρου του «Διπλωματικού Κόσμου» που φέρει τον τίτλο «Και η Ελλάς ξανάγινε υποδειγματική» (Εt la Grèce redevint exemplaire). Υπογράφει το άρθρο ο Στέργιος Χαλιμί ( Serge Halimi) ένας από τους διευθυντές του και γνωστός υποστηρικτής πάλαι ποτέ των υπό μεσαία ανάπτυξη (και τριτοκοσμικών) χωρών. Η φράση που επισύρει την προσοχή του αναγνώστη είναι: «Πιθανώς, η Αθήνα να αποφασίσει (σ.σ. εν καιρώ) προς προστασία των πλοίων της να ξαναγοράσει από τους Κινέζους στους οποίους υπεχρεώθη κατόπιν διαταγής τη τρόικας (διευθύνοντα ευρωπαïκά κράτη και Διεθνές νομισματικό ταμείο) να πουλήσει τους ελληνικούς λιμένες.
Έρώτηση πρώτη: για ποια πλοία (ελληνικά πολεμικά) γίνεται λόγος; Μα φυσικά για τις τρείς τελευταίας τεχνολογίας γαλλικές φρεγάτες που αγοράστηκαν προσφάτως πανάκριβα. Δεν είναι όμως μόνο οι γαλλικές φρεγάτες. Είναι και οι Αμερικανοί με τα πολεμικά τους αεροπλάνα F-35 διασχίζοντα μη διακρινόμενα τους αιθέρες και τα ελικόπτερα US Sikorsky χρησιμοποιούμενα στην μάχη εναντίον των υποβρυχίων.
Επανερχόμενo στην άμυνα της Ευρώπης, το άρθρο της εγκύρου γαλλικής εφημερίδος υπογραμμίζει: «Το γαλλογερμανικό ζεύγος έχοντας αποδείξει την πλαστικότητά του, η στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης θα έχει πραγματοποιηθεί». Ερώτηση δεύτερη: για ποια πλαστικότητα πρόκειται; Η απάντηση περιέχεται στην εξής ειρωνική και ο μη γένοιτο φράση του «Monde Diplo» όπως τον αποκαλούν οικείως οι Γάλλοι: «Εν πάση περιπτώσει το χάπι εντ, το ευχάριστο τέλος, δεν θα είναι πλήρες παρά μόνο την ημέρα που τα τούρκικα υποβρύχια αγορασθέντα στην Γερμανία θα βυθίσουν τις ελληνικές φρεγάτες που κατασκευάστηκαν στη Γαλλία».
Προβλέψεις που ευχόμαστε να μην λάβουν χώραν ποτέ… Με αθεμελίωτους ή θεμελιωμένους ισχυρισμούς, αυθαίρετες και παρατραβηγμένες προφητείες προκαλούσες φόβο, ο αρθρογράφος δεν χαρίζει κάστανα σε εκείνους (Βρυξέλλες και Διεθνές Ταμείο) «που επέβαλαν σιδηρά πειθαρχία σε μια χώρα κατεστραμμένη, ασφυκτιούσα, μεταβληθείσα σε προτεκτοράτο». Αξίζει τον κόπο να σας μεταφέρω μερικές παραγράφους του δημοσιογράφου, όπως π.χ. την κάτωθι: «Εξέτασαν λεπτομερώς με σιδερένιο καθαριστήρα την πιο μικρή δαπάνη υποχρεώνοντας την Ελλάδα να ξεπληρώσει ένα χρέος το οποίο ακόμη και αυτό το Διεθνές Ταμείο χαρακτήρισε ανυπόφορο». Τέτοιες περιπτώσεις που χαντάκωσαν οικονομικώς και κοινωνικώς την Ελλάδα βρίθουν: Με την υπόδειξη και υποστήριξη της Γερμανίας, φόροι και εισφορές ιατρικής περιθάλψεως άγγιξαν τα ύψη, πιθανολογείται δε μελλοντική μεταφορά του δικαιώματος συντάξεως στα 67 χρόνια. Επ’αυτού η εφημερίδα διευκρινίζει, (πολλοί Γάλλοι το αγνοούν), ότι οι συντάξεις ακρωτηριάσθηκαν αλλεπαλλήλως 14 φορές , τα επιδόματα ανεργίας εμειώθησαν, ως επίσης και ο κατώτατος μισθός (-32%) για τους κάτω των 25 ετών τους νέους. Επ’αυτού πώς να μην αναθυμηθεί κανείς τον αείμνηστο σκιτσογράφο των ετών ’60 Μέντη Μποσταντζόγλου που με τις φιγούρες του «η Ελλαδίτσα και ο Πειναλέων» απέδιδε πιστώς το πνεύμα που επικρατούσε τότε στον ελληνικό χώρο…
Δεν συνέβη όμως το ίδιο με τις στρατιωτικές πιστώσεις, τονίζει το έχον την φήμη σοβαρού εντύπου. Το μερίδιό τους, γράφει η εφημερίδα, έκανε ένα άλμα από το 2,46% του Ακαθάριστου Εθνικού Προιόντος στο 2,79% το 2020, που υπήρξε και το ρεκόρ στην Ε.Ε. (Μπορεί), η Ελλάδα, συνεχίζει, να απειλείται από την Τουρκία η οποία κατέλαβε ένα μέρος της Κύπρου, αυτό όμως δεν εμποδίζει τα δυο αντίπαλα κράτη να ανήκουν στην ίδια ατλαντική συμμαχία, το δε Βερολίνο να υπολογίζεται μεταξύ των κυριοτέρων εμπόρων πωλήσεως όπλων στην Άγκυρα.
Από την πλευρά της, όταν η «άνοιξη της Αθήνας» συνετρίβη, σύμφωνα με τον Μόντ, το 12015 από τις ευρωπαïκές τράπεζες, η συντηρητική Φιγκαρό, καθημερινός φορέας των απόψεων της γαλλικής μπουρζουαζίας, διεκρίνετο για την στυγνότητά της. Και ο «Διπλωματικός Κόσμος» υπογραμμίζει: Η Φιγκαρό έκρινε «ότι η καταματωμένη Ελλάδα, ένας ασθενής που προτιμά να χαστουκίζει τον ιατρό της, όφειλε να ξεπληρώσει μέχρι και την τελευταία δεκάρα τους δανειστές της», εξηγούσε δε ότι κάθε Γάλλος θα πλήρωνε 735 ευρώ για να σβηστούν τα χρέη της Ελλάδος. Εκείνη την εποχή, γράφει ο Μόντ, το (ελληνικό) χρέος ανήρχετο στο 177% του ακαθαρίστου εθνικού προιόντος, τον Δεκέμβριο του 2020 ξεπερνούσε το 205%. Αυτό όμως δεν ανησυχούσε σύμφωνα με τον Φιγκαρό τους ευρωπαίους δανειστές. Γιατί; Διότι ούτε ένας θα μπορούσε να φανταστεί ότι η Ελλάδα θα είχε την ιδέα να μην απευθυνθεί για τα εξοπλιστικά ψώνια της στην ναυτική πολεμική βιομηχανία της Δύσεως τουτέστιν του ομίλου Ντασώ που είναι ιδιοκτήτης του Φιγκαρό. Λίαν επικαίρως, ο διευθυντής του «Διπλωματικού Μόντ» υπενθυμίζει ότι ο Φιγκαρό, ομού με το ιδιωτικό κανάλι TF1, και το κρατικό «France 2» λίγες ώρες μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου 2015, εξαπέλυσαν μια επίθεση άνευ προηγουμένου εναντίον της Ελλάδος επαναλαμβάνοντας ότι το χρέος θα το πλήρωνε από τη τσέπη του ο Γάλλος φορολογούμενος…
