ΑΦΡΙΚΗ, ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ
Η πορεία προς την απελευθέρωση είναι μια συλλογική πορεία του αποικισμένου και του αποικιστή, του καταπιεσμένου και του καταπιεστή. Και όποιος αρνηθεί να προχωρήσει προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης θα την υποστεί ούτως ή άλλως, αλλά με πολύ οδυνηρό και πολύ σκληρό τρόπο.
Η γαλλική πολιτική ελίτ είναι πολύ συγκλονισμένη από την αχαριστία «αυτών των λαών», «μετά από όλες τις καλές χειρονομίες, όλη την πνευματική, οικονομική και στρατιωτική γενναιοδωρία που μας χάρισε η Γαλλία», από κατώτερα και αχάριστα αγρίμια που είμαστε, φτάνουμε στο σημείο να τολμάμε να προτιμούμε τους εχθρούς της Γαλλίας.
Η γαλλική ελίτ είναι εξαιρετικά θυμωμένη και δεν μπορεί να καταλάβει πώς ένας λαός που υπάρχει μόνο για να υπηρετεί και να υποφέρει έγινε ξαφνικά τόσο φιλόδοξος και τολμηρός που θέλησε να καθίσει κι αυτός στο τραπέζι των μεγάλων, γράφει η Farida Bemba Nabourema.
Η γαλλική πολιτική ελίτ πιστεύει ότι δεν θα έπρεπε να μας είχε δώσει ούτε αυτό το λίγο ελευθερίας που απολαμβάνουμε, διότι το γεγονός πως την δοκιμάσαμε στο τέλος μας οδήγησε να την επιθυμούμε. Επιθυμούμε περισσότερο, φιλόδοξοι, τολμηροί και αιώνια δυσαρεστημένοι που είμαστε. υπήρξε πολύ γενναιόδωρη, δεν το αξίζαμε.
Η γαλλική πολιτική ελίτ εκπλήσσεται ακόμη περισσότερο που δεν ακούγονται πλέον οι θεματοφύλακες των γαλλικών συμφερόντων τους οποίους έχει εξυψώσει ως διανοούμενους στις κοινότητές μας. ακόμη χειρότερα, τους περιφρονούμε ακόμη περισσότερο, και όσο περισσότερο προσπαθούν να εκθειάσουν τα οφέλη του γαλλικού πατερναλισμού, τόσο περισσότερο περιθωριοποιούνται ως απονομιμοποιημένοι από την κοινωνία.
Όμως η γαλλική πολιτική ελίτ θέτει λάθος ερωτήματα. Δεν συνειδητοποιεί ότι τόσο αυτή όσο και εμείς είμαστε σε μια διαδικασία απελευθέρωσης και θεραπείας. Η διαφορά είναι ότι εμείς έχουμε συνειδητοποιήσει τα δεινά μας, αλλά η Γαλλία αρνείται την παθολογία της.
Έχουμε συνειδητοποιήσει την πολιτισμική μας αλλοτρίωση και καταπίνουμε το πικρό χάπι που θα μας οδηγήσει στην αποαλλοτρίωση. Οι νέοι μας δεν ασπάζονται πλέον τίποτα από τη γαλλική κουλτούρα και δεν μιμούνται πια τους γάλλους.
Έχουμε συνειδητοποιήσει πως μας εκμεταλλεύονται. Οι μάζες μας δεν θέλουν πλέον αυτό το τοξικό δηλητήριο που τους παρουσιάζεται ως «δημοκρατία», αλλά που δεν έχει καμία ομοιότητα με αυτό που εφαρμόζεται στη Γαλλία.
Οι λαοί μας δεν δέχονται πλέον οι κυβερνήτες να τους επιβάλλουν συλλογική μιζέρια όταν μπορούν να την αποφύγουν πηγαίνοντας στη Γαλλία για θεραπεία, εκπαίδευση και ψυχαγωγία. Έχουμε συνειδητοποιήσει την άγνοιά μας μη συνδέοντας πλέον τη διάνοια με τη γαλλική προφορά και την αρετή με το γαλλικό φόρεμα.
Η πορεία προς την απελευθέρωση είναι μια συλλογική πορεία του αποικισμένου και του αποικιστή, του καταπιεσμένου και του καταπιεστή. Και όποιος αρνείται να προχωρήσει προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης θα την υποστεί έτσι κι αλλιώς, αλλά με πολύ οδυνηρό τρόπο και πολύ σκληρό.
Καλώ λοιπόν τη γαλλική πνευματική ελίτ να συνειδητοποιήσει και αυτή τα προνόμιά της, τη φεουδαρχία της και τη συγκατάβασή της. Σας καλώ να συνειδητοποιήσετε την αλαζονεία σας, τη χυδαιότητα της αλλά πάνω απ’ όλα την απανθρωπιά σας διότι για πολύ καιρό έβαζε τον εαυτό της πάνω από εμάς υποτάσσοντάς μας.
Εμείς βγαίνουμε από την απανθρωποποίησή μας, είναι στο χέρι της να βγει από τον «υπερανθρωπισμό» της. Είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα και αυτό μας δίνει το πλήρες δικαίωμα να αρέσουμε ή να μην αρέσουμε. Η αγάπη μας για τη Γαλλία, η πίστη μας στη Γαλλία και η αφοσίωση μας στη Γαλλία δεν είναι τόσο τα δικαιώματά της όσο τα καθήκοντά μας. Αυτές είναι επιλογές και εμείς επιλέξαμε!
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
