Μόλις περάσετε τις Καμάρες (είναι το υδραγωγείο που έχτισε τον 16ο αιώνα ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής στη Καβάλα) θα συναντήσετε το καρνάγιο της πόλης, εδώ κατασκεύαζαν και καλαφάτιζαν τα ξύλινα σκαριά των καϊκιών από την αλμύρα και την τραγάνα.
Οι Καβαλιώτες καραβομαραγκοί ήταν από τους πιο φημισμένους της περιοχής, με τα χρυσά τους χέρια μπορούσαν να ναυπηγήσουν κάθε είδους σκάφος. Όποιος περνά από εδώ μυρίζει ακόμη τη λαδομπογιά, το πλανισμένο ξύλο και το γράσο που χρησιμοποιούν οι τεχνίτες στη συντήρηση και στο κτίσιμο του σκάφους.
Πολλές ώρες σκληρής δουλειάς και μια μικρή χαλάρωση στο καφενείο του καρνάγιου ήταν απαραίτητη. Στην είσοδο ακριβώς βρίσκεται το καφενείο “ΣΤΑΘΜΟΣ ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ” του μερακλή Δημήτρη Βουλγαράκη που το κληρονόμησε από τον πατέρα του, τρία με τέσσερα τραπέζια όλο κι όλο με φόντο τη θάλασσα και τα καλαφατισμένα σκαριά να στέκονται αγέρωχα στα ξύλινα στηρίγματα τους.
Τα πρωινά καφέδες και κολατσιό, ενώ στο τέλος της βάρδιας ή ανάμεσα εάν βίαζε η παραγγελία, οι μαστόροι οργάνωναν αυτοσχέδια γλέντια με παπαλίνα, γαύρο λεμόνατο και σαρδέλα βραστή στη γκαζιέρα, χταπόδι ξιδάτο, τονάκια στη θράκα,τσίρο, λακέρδα, τσίπουρο και Ζαγοραίο, Γαβαλά-Ρια Κούρτη, Χρηστάκη κι άλλα μάγκικα άσματα στο ραδιόφωνο.
Χαλάρωναν μ ‘ ένα ποτό, κάπνιζαν ήσυχοι το τσιγάρο τους και ρίχνονταν πάλι στο σκληρό μεροκάματο. Ο Δημήτρης Βουλγαράκης κράτησε το καφενείο μέχρι το 1993 που συνταξιοδοτήθηκε, σήμερα το ουζερί «Καρνάγιο» που σύντομα θα συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής άλλαξε χέρια και ανήκει πλέον στον Μάκη και την Θωμαΐδα.
πηγή: stathisharpasblogspot.com
