Η άμεση αντίδραση του Προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλα και η αυτεπάγγελτη άσκηση ποινικής δίωξης κατά του μποξέρ βουλευτή σύμφωνα με το άρθρο 157 του Ποινικού Κώδικα, θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για τον τρόπο της ποινικής αντιμετώπισης πράξεων, όπως αυτή που συνέβη σε βάρος της βουλεύτριας κ. Αγγελικής Δεληκάρη.
Είναι γνωστό πως η πράξη της χειροδικίας μέσα στην εκκλησία καταδικάστηκε από πληθώρα φορέων, προσώπων και από όλα σχεδόν τα κόμματα. Όμως αυτό δεν φτάνει. Πολλές φορές χρειάζεται να υπάρξει και ποινική καταδίκη για λόγους σωφρονισμού και κοινωνικού παραδειγματισμού.
Από την άποψη αυτή η επίδειξη ανεκτικότητας εκ μέρους του πολιτικού που θυματοποιήθηκε σπανίως οδηγεί στη μετάνοια του δράστη. Αν όμως το θύμα είτε για λόγους σεμνότητας, είτε επειδή αντιλαμβάνεται πως έχει σοβαρότερα καθήκοντα από το να τρέχει στην αστυνομία και στα δικαστήρια, αποφεύγει να υποβάλει έκκληση εναντίον του δράστη, αυτό δεν θα έπρεπε να επηρεάσει την Εισαγγελική Αρχή.
Αυτό που συνέβη σε βάρος της κ. Δεληκάρη και του υπόλοιπου εκκλησιάσματος παραβίασε το άρθρο 200 του Ποινικού Κώδικα σύμφωνα με το οποίο: «1. Όποιος κακόβουλα προσπαθεί να εμποδίσει ή με πρόθεση διαταράσσει μιαν ανεκτή κατά το πολίτευμα θρησκευτική συνάθροιση για λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος μέσα σε εκκλησία ή σε τόπο ορισμένο για θρησκευτική συνάθροιση ανεκτή κατά το πολίτευμα, ενεργεί υβριστικά ανάρμοστες πράξεις». Πρόκειται για το αδίκημα της «διατάραξης θρησκευτικής συνάθροισης» που διώκεται αυτεπαγγέλτως.
Έχει κριθεί ότι υβριστικώς ανάρμοστη πράξη συνιστά οποιαδήποτε ενέργεια κωλύει την ομαλή διεξαγωγή της σε θρησκευτική συνάθροιση ιεροτελεστίας. Αυτό δηλαδή που συνέβη στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στο Πουλίδειο Γηροκομείο την Κυριακή που πέρασε. Προσωπικά περιμένω την Εισαγγελία Πρωτοδικών να επιληφθεί αλλά και την επίσημη τοπική εκκλησία να αντιδράσει, έστω και με καθυστέρηση.