‘’Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα’’. Μ’ αυτό το καταστροφικό για την κοινωνία μας δόγμα πορεύεται η Μητσοτακική κυβέρνηση σ’ όλα τα πεδία άσκησης της πολιτικής της. Αυτό συμβαίνει εν προκειμένω και με το διαφαινόμενο ναυάγιο στον Τουρισμό.
Τα μηνύματα για το άνοιγμα του Τουρισμού στη χώρα μας, παρά τα παρηγορητικά ρεπορτάζ των συστημικών ΜΜΕ είναι δυσοίωνα. Η κραυγαλέα έλλειψη ουσιαστικού σχεδιασμού από την πλευρά του «επιτελικού» κράτους σ’ όλο το προηγούμενο διάστημα είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν οι αγορές από χώρες που παραδοσιακά ήταν οι αιμοδότριες στην τόνωση της τουριστικής κίνησης.
Η μία μετά την άλλη χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, αλλά και χώρες πέραν του Ατλαντικού διαπιστώνοντας την επιπολαιότητα των ιθυνόντων, όσον αφορά την τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων κοκκίνιζαν τη χώρα μας στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη, με αποτέλεσμα χρωματισμένη μέχρι στιγμής η χώρα μας με πορτοκαλί να θεωρείται ως επισφαλής τουριστικός προορισμός.
Είναι αδιανόητο να μην έχει θωρακιστεί υγειονομικά μέσω του εμβολιαστικού προγράμματος το ανθρώπινο δυναμικό το απασχολούμενο στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις καθώς και στην εστίαση.
Αδιάψευστος μάρτυρας το επικοινωνιακό φιάσκο του αρμόδιου Υπουργού Χάρη Θεοχάρη στο BBC.
Οι ματαιώσεις κρατήσεων έχουν ψαλιδίσει τις προσδοκίες των ανθρώπων του τουρισμού για μια χρονιά ανάκαμψης της τουριστικής κίνησης.
Το Βατερλώ αυτό ήταν αναπόφευκτο, καθώς η κυβέρνηση ζώντας στο δικό της φαντασιακό κόσμο μιας εξωνημένης επικοινωνιακής ευφορίας, αντιλαμβανόταν ότι το παγκόσμιο χωριό δεν θα κατέγραφε τις εξόφθαλμες αδυναμίες και ασυναρτησίες στη διαχείριση της πανδημίας. Στη λογική της στρουθοκαμήλου νόμιζε ότι τα επί μηνών ανησυχητικά επιδημιολογικά στοιχεία θα μπορούσαν να αποκρυβούν.
Και φτάσαμε στο σήμερα, όπου η κυβέρνηση με ενέσεις αισιοδοξίας σε υπερβολική δόση φαντασιώνεται τι άραγε;
Προφανώς την πλημμυρίδα των τουριστών που θα κατακλύσουν τους παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς. Ευχής έργο να συμβεί. Μόνο που με ευχολόγια δεν μπορεί να οργανωθεί σοβαρός σχεδιασμός στον πιο ευαίσθητο και προσοδοφόρο συνάμα τομέα της οικονομίας. Τα απόνερα από αυτό το ναυάγιο του Τουρισμου δυστυχώς έχουν πλήξει για δεύτερη χρονιά την περιφέρεια της ΑΜΘ. Αν χρειαζόταν να βάλω ένα τίτλο σχετικά με την τουριστική πολιτική της κυβέρνησης για την περιοχή δεν θα ήταν άλλος απ’το ότι και φέτος έγινε της Νυμφαίας.
Και εξηγούμαι. Ως γνωστό ο συνοριακός σταθμός της Νυμφαίας αποτελεί την πύλη εισόδου στη χώρα μας επισκεπτών προερχόμενων από τη Βουλγαρία και κυρίως από τη Ρουμανία.
Το περσινό καλοκαίρι ζήσαμε τον κυβερνητικό τραγέλαφο με το ανοιγοκλείσιμο της Νυμφαίας που είχε ως αποτέλεσμα τις καταστροφικές συνέπειες για τον τουρισμό της Περιφέρειας της ΑΜΘ, ιδιαίτερα της Καβάλας και της Θάσου. Είναι γνωστό ότι με τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις της κυβέρνησης με το κλείσιμο του συνοριακού σταθμού ανακόπηκε το τουριστικό ρεύμα, με αποτέλεσμα την τεράστια οικονομική ζημία των τουριστικών επιχειρήσεων.
Η κυβέρνηση εν προκειμένω με την ολιγωρία της λειτούργησε ως τουριστικός πράκτορας καθώς κλείνοντας τη δίοδο της Νυμφαίας, οδηγούσε τους επισκέπτες σε άλλους ανταγωνιστικούς για την χώρα μας προορισμούς. Ήταν τότε που οι λαλίστατοι κυβερνητικοί βουλευτές τήρησαν σιγή ασυρμάτου, όσον αφορά την κατάφωρη αδικία σε βάρος της τοπικής μας και όχι μόνο κοινωνίας.
Και ενόσω το πάθημα αυτό θα έπρεπε να ενεργοποιήσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (Περιφέρεια, αυτοδιοίκηση και κυρίως την κυβέρνηση) μετά από ένα σχεδόν χρόνο προκλητικής απραξίας και αδιαφορίας ερχόμαστε στον φετινό Απρίλη, όπου αναγγέλλεται το άνοιγμα του συνοριακού σταθμού. Με τυμπανοκρουσίες κατά την προσφιλή του τακτική όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή προπαγάνδα.
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι το άνοιγμα της Νυμφαίας είχε πιλοτικό χαρακτήρα, με σκοπό στο διάστημα της πιλοτικής λειτουργίας του να επισημανθούν τυχόν ελλείψεις και δυσλειτουργίες, ώστε έγκαιρα να αντιμετωπιστούν. Ειδικότερα όφειλαν να δημιουργήσουν τις υποδομές που κρίνονταν απαραίτητες για την υγειονομική θωράκιση τόσο των τουριστών, όσο και της προστασίας των απασχολούμενων στον τουρισμό και την εστίαση. Η αδιαφορία τους εξοργιστική, καθώς δεν έπραξαν το παραμικρό από τα οφειλόμενα. Και φτάνουμε στην Παρασκευή 14η Μαϊου, όπου με υπογραφές 9 συναρμοδίων υπουργών υπογράφεται χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση η ΚΥΑ που επιβάλλει το κλείσιμο του σταθμού.
Η είδηση του κλεισίματος του σταθμού έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία καθώς το μάρμαρο για μια ακόμη φορά καλούνταν να το πληρώσουν εκείνοι που δεν έφεραν την παραμικρή ευθύνη γι’αυτή την καταστροφή.
Από το σημείο αυτό αρχίζει η ελεεινή διαχείριση από την πλευρά όλων των κυβερνητικών παραγόντων (Κυβέρνησης, Κυβερνητικών βουλευτών, Περιφερειάρχη, θεματικών και χωρικών αντιπεριφερειαρχών, αυτοδιοικητικών α’βαθμού), καθώς ο ένας μετά τον άλλον απεκδύετο των αναλογικών τους ευθυνών και επέρριπτε την ευθύνη στους άλλους.
Και το πλέον εξοργιστικό. Από την πρώτη στιγμή του απερίγραπτου κυβερνητικού φιάσκου, αντί να ζητήσουν μια ειλικρινή συγνώμη απ’τους θιγόμενους, δηλωτική της ανάληψης ευθύνης για την εγκληματική ολιγωρία τους, είχαν το απύθμενο θράσος με δελτία τύπου να αυτοδοξάζονται με τις «κατόπιν ενεργειών τους» αποτελεσματικές μεσολαβήσεις για το κουκούλωμα της πολιτικής τους γύμνιας.
Μάλιστα κατά την προσφιλή τακτική του πολιτικού τους πάτρονα, του Μωυσέως, είχαν το θράσος να διατείνονται ότι σε τρεις ημέρες θα έχτιζαν το ναό του Σολομώντος, ήγουν θα τοποθετούσαν στο σταθμό ένα κοντέϊνερ και δύο χημικές τουαλέτες, κι αυτά με την ευγενική προσφορά των επιμελητηρίων. Ας αναλογιστούν επιτέλους το μέγεθος της οικονομικής ζημίας που επέφεραν στην τοπική κοινωνία. Εφόσον μάλιστα δεν είχαν το σθένος να ζητήσουν την αυτονόητα επιβαλλόμενη συγνώμη, το ελάχιστο που όφειλαν, ήταν να τηρήσουν μία αιδήμονα σιωπή. Το <<αιδώς αχρείοι*>> νομίζω ότι αρμόζει ως απαντητικός λόγος στον κυβερνητικό τραγέλαφο.
*Σημ.Το αχρείοι με τη Θουκυδίδεια σημασια:Αχρείος=άχρηστος
Δ.Εμμανουηλίδης
πρ. βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Ν.Καβάλας
