Ώρα ενδεκάτη πρωινή, Δευτέρα 30 Οκτωβρίου, το σωτήριον έτος 2017. Μια βόλτα στο εσωτερικό του οικισμού Σαράντα, απέναντι από την Αλάνα και λίγο πριν τη Νέα Ηρακλείτσα Καβάλας, αποδεικνύει ότι η περιοχή μας μπορεί να φιλοδοξεί να αποκαλείται τουριστική, ωστόσο μάλλον πολύ απέχει από την πρέπουσα εικόνα που θα πρέπει να παρουσιάζει.
Ήταν μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν η περιοχή εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως και οι τότε οικοπεδούχοι κλήθηκαν να πληρώσουν τη χρηματική εισφορά τους για την κατασκευή των υποδομών. Ήταν η εποχή που διοικητικά η περιοχή υπαγόταν στην κοινότητα Νέας Ηρακλείτσας. Ήταν η εποχή που οι τότε οικοπεδούχοι και σημερινοί ιδιοκτήτες ακινήτων ίσως να οραματιζόταν διαφορετικά το μέλλον της περιοχής στην οποία επέλεξαν να επενδύσουν τα χρήματά τους. Ήταν η εποχή που ορισμένοι εξ αυτών πλήρωσαν ακόμη και ποσά ύψους τριών εκατομμυρίων δραχμών προκειμένου να απολαμβάνουν όχι μόνο ηλεκτροδότηση και υδροδότηση, αλλά ομαλή αποκομιδή απορριμμάτων και φυσικά μια αξιοπρεπής ασφαλτόστρωση.
Από τότε κύλησε μια εικοσαετία. Ο οικισμός Σαράντα πέρασε από την κοινότητα της Νέας Ηρακλείτσας στην αρμοδιότητα του Καποδιστριακού πρώην δήμου Ελευθερών και στη συνέχεια του Καλλικρατικού δήμου Παγγαίου. Το πολυπόθητο Ενυδρείο ουδέποτε κατασκευάστηκε στην Αλάνα, η οποία παραμένει ανεκμετάλλευτη και ζωντανεύει μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες ελέω ορισμένων αναψυκτηρίων που μισθώνονται. Το δε εσωτερικό οδικό δίκτυο του οικισμού είναι υποτυπώδες. Πλην ορισμένων κάθετων στον κεντρικό δρόμο οδών, τα λοιπά παράλληλα στενά παραμένουν στην προ 20ετιας ίδια κατάσταση.
Οι μεν παραθεριστές που ανοίγουν τα σπίτια τους κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αναγκάζονται να επιβιώσουν εισπνέοντας τη σκόνη και καθαρίζοντας διαρκώς το χώμα που σηκώνεται λόγω της θερινής ξηρασίας. Ωστόσο, οι μόνιμοι κάτοικοι του οικισμού Σαράντα, εκτός από την προαναφερόμενη ταλαιπωρία, επιπλέον οφείλουν να ανεχθούν τις συνθήκες που επικρατούν ύστερα από κάθε βροχή. Νεροφαγωμένα και λασπωμένα δρομάκια τα οποία πρέπει να διαβούν, είτε με το αυτοκίνητό τους, είτε πεζοί. Βαθιές λακκούβες που πριν προλάβουν να στεγνώσουν ξαναγεμίζουν με λάσπες και πάλι απ’ την αρχή. Ορισμένοι, με δικά τους έξοδα, αναγκάστηκαν να στρώσουν τους χωματόδρομους με χαλίκι μήπως και γλιτώσουν από τις τεράστιες λασπωμένες «πισίνες», έξω από τα σπίτια τους.
Πρόβλημα όμως πρέπει να υφίσταται και με την ομαλή αποκομιδή των σκουπιδιών, αφού όπως αποδεικνύουν περίτρανα οι φωτογραφίες, πρωί Δευτέρας και οι κάδοι ήταν ξεχειλισμένοι. Φυσικά, οι γάτες της περιοχής είχαν κάνει ήδη τη βόλτα τους κι αναζητώντας τροφή είχαν γεμίσει με σκουπίδια τον περιβάλλοντα χώρο. Όχι, δεν επρόκειτο για κάποιο απομακρυσμένο σημείο. Επρόκειτο για μια κεντρική διασταύρωση του οικισμού, τη συμβολή των οδών Σμύρνης και Πόντου, σε απόσταση μόλις είκοσι μέτρων από το Hotel Kavala, που το καλοκαίρι φιλοξενεί πλήθος επισκεπτών.
Η οδός Πόντου, είναι το πρώτο παράλληλο στενό του κεντρικού δρόμου που οδηγεί από το Παληό στη Νέα Ηρακλείτσα. Ανάλογες σκηνές πάντως μπορεί να θαυμάσει οποιοσδήποτε περιπατητής σε αρκετούς από τους χωματόδρομους του οικισμού. Απαραίτητη προϋπόθεση να φορά τα κατάλληλα παπούτσια και να είναι προετοιμασμένος να αντικρίσει συνθήκες, που διόλου δεν τιμούν το υποτιθέμενο τουριστικό προφίλ της περιοχής. Οι κάτοικοι αναρωτιούνται πότε θα έρθει επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου ώστε ο οικισμός να γλιτώσει από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Οι δε τουρίστες, εάν διαπράξουν το «μοιραίο» να εισέλθουν στο κέντρο του οικισμού, μάλλον θα αναρωτηθούν σε ποια εποχή και σε ποια «πολιτισμένη» χώρα βρέθηκαν!
ΒΟΥΛΑ ΘΑΣΙΤΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ
