Dark Mode Light Mode

Βάλε – βγάλε είναι η δουλειά … (Η γραβάτα το χρέος και η Ελλάδα μετά τα μνημόνια)

Είναι γεγονός οτι την εβδομάδα που αφήσαμε πίσω μας ζήσαμε μεγάλες στιγμές σε ένα κλίμα εμφυλίου λόγω του Μακεδονικού που συνεχίζει να προκαλεί αντιδράσεις.

Η συμφωνία για κάποιους δεν ήταν καλή και για τον λόγο αυτό διαμαρτύρονται και οδηγούνται μάλιστα και σε ακρότητες που ελπίζω οτι καδακικάζει το σύνολο του ελληνικού λαού και του πολιτικού μας συστήματος.

Είναι δεκτό κάποιοι να διαφωνούν και να αντιδρούν σε ένα πολίτευμα δημοκρατικό που ο καθένας μπορεί να έχει την δική του άποψη αλλά δεν είναι σε καμμία περίπτωση ανεκτή οποιαδήποτε επίθεση σε οποιοδήποτε έχει άλλη άποψη και πολύ περισσότερο όταν αυτός είναι δημοκρατικά  εκλεγμένος βουλευτής και εκπρόσωπος του ελληνικού λαού στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Αυτοί οι τραμπουκισμοί απειλούν και καταλύουν κάθε έννοιας του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Μπορείς να διαφωνείς , μπορείς να έχει διαφορετική άποψη αλλά δεν μπορείς να ορμάς στα καλά καθούμενα αυτόν που δεν συμφωνεί μαζί σου ή έχει μια διαφορετική απο την δική σου άποψη.

Δηλαδή έτσι που την πάμε την δουλειά σε λίγο θα παίζουμε στην Ελλάδα κλεφτοπόλεμο.

Η Ελλάδα έχει πληρώσει και στο παρελθόν πολύ ακριβά την εσωστρέφεια της.

Ας κοιτάξουμε μπροστά και ας ψάξουμε να βρούμε πολιτισμένους και δημοκρατικούς τρόπους για να λύσουμε τις διαφορές μας.

Γλυτώσαμε απο τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ ( λέμε τώρα) για να χωρίσουμε την Ελλάδα στα δύο και να αρχίσουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας ;

Ο Τσίπρας φόρεσε την γραβάτα γιατί η Ελλάδα είναι έτοιμη να αφήσει πίσω της την μνημονιακή περίοδο και την έβγαλε σε δεύτερο χρόνο γιατί έχει μάθει να δίνει τις μάχες – όπως είπε – με την στολή εργασίας που δεν έχει περιέχει αυτό ενδυματολογικό αξεσουάρ.

Η περίπτωση του Τσίπρα μου φέρνει στο μυαλό την περίπτωση του ασθενούς που γλυτώνει απο τον καρκίνο ( οικονομική κρίση ) και πεθαίνει απο κάτι άλλο ( Μακεδονικό).

Είναι πολλά τα μέτωπα που έχει ανοίξει και θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο έλληνας πρωθυπουργός και δεν του μένουν παρά μόνο μερικοί μήνες μέχρι να στηθούν οι κάλπες.

Απο την άλλη θα μπορούσε ο Τσίπρας να κάνει οτι και οι προκάτοχοι του.

Να αφήσει την “καυτή πατάτα” του Μακεδονικού να την βγάλει άλλος απο την φωτιά.

Δεν το έκανε , σκέφτηκε διαφορετικά και έβαλε ο ίδιος τα χέρια του στην φωτιά για να την βγάλει χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος αυτής της πράξης που μπορεί να του στοιχίσει και την ήττα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές όποτε και αν γίνουν αυτές.

Ο χρόνος για δούνε οι έλληνες την απόφαση της συμφωνίας όπως την είδε ο έλληνας πρωθυπουργός δεν υπάρχει ενώ απεναντίας υπάρχει μεγάλη πίεση που εκδηλώνεται με αυτές τις πορείες διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα που σε αρκετές περιπτώσεις δεν έχουν ευχάριστη κατάληξη.

Οι έλληνες βρίσκονται σε σύγχυση και δεν ξέρουν αν θα πρέπει να πανυγηρίζουν για την έξοδο απο τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ ή να προβληματίζονται για την συμφωνία για το ΣΚΟΠΙΑΝΟ.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι γεγονός οτι είναι αυτός που θα βγάλει έστω και σε θεωρητικό επίπεδο την Ελλάδα απο τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ αλλά απο την άλλη ήταν και ο πιο εύκολος διαπραγματευτής απέναντι στους δανειστές άσχετα αν ήθελε να δώσει μια άλλη εντύπωση στον ελληνικό λαό.

Ηταν αυτός που έκανε τον μεγαλύτερο τσαμπουκά ώς αντιπολίτευση όμως στους δανειστές και ήταν αυτός που έφαγε και το περισσότερο “ξύλο” ώς κυβέρνηση.

Απο κάποιο σημείο και μετά , όταν πήρε χαμπάρι πως λειτουργεί το σύστημα , υπέγραφε οτι του στέλνανε και για τον λόγο αυτό φτάσαμε στα πανυγήρια του ΖΑΠΕΙΟΥ της συγκυβέρνησης με τον Αλέξη τον Τσίπρα να περνάει όντως τα όρια του λαϊκισμού και να βγάζει την γραβάτα με την οποία είχε εμφανιστεί.

Μακάρι την επόμενη φορά που θα φορέσει γραβάτα και θα ανέβει στο βήμα να είναι για να μας ανακοινώσει την μείωση των συντελεστών φορολογίας αλλά και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ που μπήκε στην ζωή μας ως ένας φόρος έκτακτος και προσωρινός και έχει γίνει μόνιμος.

Η Ελλάδα μπορεί να βγαίνει απο τα μνημόνια αλλά θα είναι σε σκληρή οικονομική επιτήρηση για πολλές ακόμα δεκαετίες.

Οι συμφωνίες για τους οικονομικούς στόχους των επόμενων ετών συνεχίζουν να υφίσταται απο την πλευρά των δανειστών και απλά εμείς αποκτούμε την επιλογή του δρόμου που θα μας οδηγήσει στην επίτευξη τους.

Η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση μετά τον Αύγουστο του 2018 έχει το δικαίωμα να επιλέγει αυτή τους φόρους που θα επιβάλει προκειμένου να μαζεύει το χρήμα που πρέπει να υπάρχει στα ταμεία του κράτους.

Για να μην παραμυθιαζόμαστε και έχουμε την εντύπωση οτι μετά τον Αύγουστο του 2018 η Ελλάδα θα γίνει όπως ήταν προ κρίσης.

Αυτή την Ελλάδα ξεχάστε την οριστικά και αμετάκλητα.

Και στην Ελλάδα όπως και στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες οι πολίτες της πρώτα θα πληρώνουν τις υποχρεώσεις του ΟΛΕΣ και μετά αν περισσεύει τίποτα θα κάνουν και τα γούστα τους.

Εμείς προ κρίσης κάναμε ακριβώς το αντίθετο.

Πρώτα κάναμε και βγάζαμε τα γούστα μας, για τον λόγο αυτό και οι τράπεζες είχανε φτάσει στο σημείο να δίνουν και δάνεια για διακοπές, και εν συνεχεία με οτι περίσσευε πληρώναμε τις υποχρεώσεις μας.

 

Αυτή είναι η Εθνική Γερμανίας.

Εκεί που την έχουν όλοι τελειωμένη μπαίνει στο παιχνίδι και ανατρέπει τα πάντα.

Κάτι τέτοιο έγινε και προχθές στο παιχνίδι με τους Σουηδούς που αν και κέρδιζαν απο το πρώτο ημίχρονο τελικά χάσανε στο 95’ με 2-1.

Η Γερμανία στο +1 φαίνεται οτι κερδίζει την πρόκριση της στην επόμενη φάση του θεσμού  και δεν φεύγει πρόωρα απο την Ρωσία.

 

Λοιπόν αυτά τα λίγα και για σήμερα.

Φαίνεται οτι μαζί με τον Ιούνη τελειώνει και η καιρική αυτή αστάθεια που είναι αλήθεια οτι μας έχει ταλαιπωρήσει αρκετά.

Ο Ιούλης θα είναι καλύτερος και θα έχει και περισσότερη ζέστη.

Τώρα ξεκινάει το καλοκαίρι και είμαστε έτοιμοι να το ζήσουμε και αυτό.

 

με το 1 με το 2 με το 3

ΑΛΟΡΑ !

 

 

 

 

Προηγούμενο άρθρο

Το πρότυπο του Πάνου και το παράπονο του Αριστοτέλη

Επόμενο άρθρο

Κατεδαφίζεται το επικίνδυνο σπίτι στην Παναγία (φωτογραφίες)