19 Οκτωβρίου 2023
Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Ισραηλινού υπουργού ότι χαρακτήρισε τους ανθρώπους που πολεμά ως «ανθρώπινα ζώα».
Θα ήταν πολύ εύκολο να σκεφτεί κάποιος ότι πρέπει να έχει μια πέτρα αντί για καρδιά και πολύ πριονίδι στο κρανιακό κουτί του, επομένως είναι πολύ απίθανο να είναι ζώο, αλλά αν απομακρυνθούμε από τη σημαντική έννοια του ανθρωποκεντρισμού, όλοι μας, και όχι μόνο οι Παλαιστίνιοι, είμαστε «ζώα», συμπεριλαμβανομένου του ισραηλινού υπουργού άμυνας.
Δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ πόσα μη ανθρώπινα ζώα έχουν πεθάνει και θα πεθάνουν σε αυτή την παραδειγματική συλλογική τιμωρία του ζωολογικού κήπου της Γάζας. Για αυτούς δεν υπάρχουν λίστες, ούτε ονόματα, ούτε αριθμοί, γράφει η Grazia Parolari
Ο Aluf Yoav Gallant, υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, αποκάλεσε τους Παλαιστίνιους «ζώα» ή «ανθρώπινα ζώα». Ο όρος χρησιμοποιήθηκε προφανώς με την αρνητική του έννοια, («ζώο»: ένα απάνθρωπο άτομο, από πολλές απόψεις καταφρόνητο», αναφέρει το Grande dizionario italiano dell’uso-Ιταλικό Λεξικό), έκφραση της ακόμα ζωντανής ανθρωποκεντρικής παράδοσης που τοποθετεί τα ζώα (μη ανθρώπινα) σε κατηγορίες χαμηλότερες από τις δικές μας, και ως εκ τούτου νομίμως εκμεταλλεύσιμες και προς σφαγή.
Στόχος: η απανθρωποποίηση των Παλαιστινίων, δικαιολογώντας περαιτέρω την εκδίκηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, μια εκδίκηση η οποία, χτυπώντας εκείνους που είναι «μόνο ζώα», μπορεί πιο εύκολα να υπερβεί δεοντολογικές και ηθικές κρίσεις, επειδή η μεταχείριση των «ζώων» με βίαιο και σκληρό τρόπο είναι αυτή που συμβαίνει καθημερινά στις αμέτρητες περιοχές στις οποίες αυτά χρησιμοποιούνται και σκοτώνονται χωρίς η πλειοψηφία του κόσμου να το βρίσκει καταδικαστέο και κατακριτέο, αλλά μάλλον «φυσιολογικό».
Αλλά αν απομακρυνθούμε από τη σημαντική έννοια του ανθρωποκεντρισμού, όλοι μας, και όχι μόνο οι Παλαιστίνιοι, είμαστε «ζώα», συμπεριλαμβανομένου του ισραηλινού Υπουργού Άμυνας. «Ανθρώπινα ζώα», που μοιράζονται την ύπαρξη με «μη ανθρώπινα ζώα» τα οποία, σε αντίθεση με εμάς, δεν θα ήταν ποτέ ικανά (και όχι λόγω έλλειψης φυσικών ιδιοτήτων ή ικανοτήτων) να φτάσουν εκείνα τα επίπεδα σκληρότητας, κυνισμού, αδιαφορίας και σκληρότητας που ποτέ πριν από αυτές τις στιγμές εφαρμόζουμε ή απλώς αποδεχόμαστε ως «αναπόφευκτα».
Ο Υπουργός Άμυνας, χρησιμοποιώντας την υποτιμητική έννοια των «ζώων», ξέχασε επίσης ότι για χρόνια η ισραηλινή hasbara (προπαγάνδα) παρουσιάζει και γιορτάζει τον IDF ως τον πιο ηθικό στρατό στον κόσμο, επειδή παρέχει στους στρατιώτες που δηλώνονται χορτοφάγοι γεύματα και ρούχα vegan.
Πώς η έννοια της «ηθικής» και του «βιγκανισμού» μπορεί να παντρευτεί με την έννοια της καταπίεσης και με τις βίαιες ενέργειες που διαπράττουν οι ίδιοι βίγκαν στρατιώτες εναντίον παλαιστινιακών ζώων, ανθρώπινων και μη, αυτό θα πρέπει να μας το εξηγήσουν εκείνοι οι ίδιοι στρατιώτες που αυτοαποκαλούνται τέτοιοι και, ωστόσο, δεν κουνούν βλέφαρο υπακούοντας σε τέτοιες εντολές
Ή μήπως όχι. Στην πραγματικότητα είναι ήδη ξεκάθαρο.
Χρησιμοποιώντας την αρνητική σημασία του όρου και επομένως αρνούμενος ανοιχτά ότι μπορούμε να δούμε τα μη ανθρώπινα ζώα με μάτια άλλα από εκείνα του πιο βαθιά ριζωμένου ανθρωποκεντρισμού, ο ίδιος ο Υπουργός επιβεβαιώνει ότι η βίγκαν ηθική των στρατιωτών του είναι μόνο ένα ακόμη παραπλανητικό εργαλείο προπαγάνδας, που στοχεύει, μεταξύ άλλων στη δημιουργία μιας ψευδούς διάκρισης μεταξύ των «βάρβαρων» παλαιστινίων και των «φωτισμένων και πολιτισμένων» ισραηλινών.
Ωστόσο, η φροντίδα και η αφοσίωση την, εν μέσω των τρομερών ημερών που αντέχουν, υποφέρουν πολλοί παλαιστίνιοι διοχετεύουν, ξεχειλίζουν στους μη ανθρώπινους συντρόφους τους δεν είναι παραπλανητική προπαγάνδα.
Άνθρωποι που στο σύντομο χρονικό διάστημα που τους επιτρέπεται πρέπει να εγκαταλείψουν βίαια τα σπίτια τους, παίρνοντας μαζί τους εκείνο το λίγο που μπορούν, και που επιλέγουν να δώσουν προτεραιότητα σε εκείνους που ο Yoav Gallant και οι «βίγκαν» στρατιώτες του θα θεωρούσαν λιγότερο από ένα αντικείμενο.
Άνθρωποι που δεν διστάζουν να σκάψουν μέσα σε επικίνδυνα ερείπια για να βγάλουν εκείνους που ανήκουν στην οικογένεια, είτε έχουν πόδια είτε φτερά.
Εκατοντάδες σκυλιά του καταφυγίου Sulala Animal Rescue του οποίου ο ιδρυτής, Saeed Al Err, φρόντισε να μετακινήσει πέρα από την κόκκινη γραμμή, καλωσορίζοντας τα υποκείμενα με αναπηρία, και δεκάδες γάτες, στο σπίτι ενός συγγενή του, στη Nuseirat, και χωρίς να διστάσει να δεχτεί τα αιτήματα όσων τον παρακαλούν να επιστρέψει στη Γάζα, παρά τους κινδύνους, για να ανακτήσει τους μη ανθρώπινους συντρόφους του που έμειναν πίσω. Σκύλοι και γάτες στους οποίους προσπαθεί να μην τους λείψει φαγητό, νερό και στοργή, όπως ακριβώς κάνει με τους γιους και τις κόρες του.
Δεν ξέρουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ πόσα μη ανθρώπινα ζώα έχουν πεθάνει και θα πεθάνουν σε αυτή τη συλλογική τιμωρία. Για αυτούς δεν υπάρχουν λίστες, ούτε ονόματα ούτε αριθμοί. Και δεν είναι και δεν θα είναι μόνο σκυλιά και γάτες. Αλλά γαϊδούρια άλογα κατσίκια πουλιά και άγρια είδη. Και οι διπλοί κρατούμενοι του ζωολογικού κήπου της Γάζας
Και αυτοί ήταν και είναι ιστορίες, ζωές, στοργές. Όπως ιστορίες, ζωές και στοργές ήταν και είναι τα Παλαιστινιακά «ζώα». Ανθρώπινα ζώα. Μη ανθρώπινα ζώα. Στην τραγωδία, στη φρίκη, στα δεινά του πολέμου, μπορεί ποτέ να υπάρξει νόημα σε αυτή τη διάκριση, όταν η μοίρα είναι κοινή, ο πόνος είναι κοινός, κοινή η επιθυμία για ζωή;
Για αυτούς που θέλουν να βοηθήσουν το Sulala Animal Rescue: https://www.paypal.com/paypalme/HelpStreetAnimal
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος comune.info
