Ο Παγγαιορίτης συγγραφέας Θόδωρος Γρηγοριάδης ανήρτησε το παρακάτω κείμενο στο λογαριασμό του στο facebook που έχει να κάνει με τον αποχωρισμό του αυτοκινήτου του μετά από τέσσερις δεκαετίες οδήγησης:
“Μετά από 40 χρόνια οδήγησης πούλησα το αυτοκίνητο. Ήταν μια απόφαση ψύχραιμη, λυτρωτική, καθώς δεν συντρέχουν πια οι λόγοι να οδηγώ. Μόνον το ενοίκιο στο πάρκινγκ στοίχιζε ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό.
Η οδήγηση στο λεκανοπέδιο και στα πέριξ ήταν μαρτυρική. Δεν το χρειαζόμουν ούτε επαγγελματικά. Ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια το χάρηκα. Ατέλειωτες διαδρομές στον Έβρο, στις Σέρρες, στην Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα, διένυσα άπειρες φορές την Εθνική Οδό (που ποτέ δεν ολοκληρώνεται..).
Ταξίδεψα σε χωριά, κωμοπόλεις, είχα αγαπημένους συνοδηγούς, φίλους και φίλες, τραγούδια και γκρίνιες, ξενύχτια, ωτοστόπ και τράκες, βούλιαξα σε ποταμάκια και χωράφια, καβάλησα αναχώματα, έπαθα λάστιχο σε ερημιές και τουλάχιστον πέντε φορές μου το έσπασαν έξω από το σπίτι.
Ο αποχωρισμός από το αυτοκίνητο είναι σαν μια μακροχρόνια σχέση που την αφήνεις πίσω με μια βαθιά, γλυκιά, ανάσα. Βέβαια τώρα θα περπατάω περισσότερο, θα ταξιδεύω με άλλα μέσα αλλά και μέσα από το δωμάτιό μου… Μια νέα αρχή, άλλες διαδρομές και προοπτικές, μόνον καλά να είμαστε και ειρηνικά”.
